13.5.07

Nýjasta æðið grípur um sig meðal fólks í Bandaríkjunum og Japan.
Persónuleg nánd í kynlífi heyrir sögunni til. Strokur af alúð og stunur af viðurkenningu og tillitssemi eru gamalt og úrelt fyrirbæri. Loksins hefur fólk fengist til að viðurkenna að kynlíf er bara gagnkvæm sjálfsfróun og þarf ekki að þykjast lengur.
Hjónakornin Jesse og Lisa kynntu mig fyrir þessu nýja æði þegar ég var hjá þeim í mat um daginn. Alla tíð hafði Jesse átt erfitt uppdráttar í þessum málum, því að eðlisfari var hann kaldlyndur maður, með athyglisbrest og félagsfælni, en því miður afar graður maður sem þreifst á líkamlegri örvun. Þetta varð til þess að hann stundaði mest sjálfsfróun og/eða kynlíf með gleðikonum, sem þurfti ekki að hafa ofan af fyrir með brosum, kossum og koddahjali. Þetta var eilíft vandamál, þangað til hann gekk í AAA (aloof addicts anonymous). Þar kynntist hann Lisu. Saman hafa þau Lisa aukið vinsældir samtakanna á ótrúlegan hátt, þessu er jafnvel líkt við framtíðarsýn Aldous Huxley.
Nú er semsagt heitasta heitt að gera annað á meðan maður gerir það (- Þessi heimspekilega pæling er mjög svo í ætt við pælingarnar í síðustu færslu). Leitast skal við að dreifa athyglinni og vera ekki að magna upp neina gerviörvun út af faktorum eins og væntumþykju, fegurðarmati, fagurfræði aðstæðna, hugmyndafræði atburðarins, mikilvægi hans eða öðru sem gæti ruglað konkret og ásnertanlega örvun líkamans. Leitast skal við að hlusta á eitthvað, t.d. ipod, binda fyrir augun og fjarlægja allt það sem gæti haft tilfinningaleg áhrif á skynfærin. Það má borða, tala, syngja, lesa (passa verður þó að horfa eingöngu á bókina ef á að vera með augun opin en ekki bundið fyrir þau), horfa á sjónvarpið (sama á við hér) og í raun gera allt sem virðir gagnkvæmu sjálsfróunina (þ.e. hinn einstaklinginn) að vettugi.
Vinsælast hjá Jesse og Lisu er að hlusta á ipod. Þau reyndu stundum að borða eða vera í tölvunni á meðan á þessu stóð, en þá misstu þau einfaldlega áhugann - og þá er tilgangnum með þessu ekki náð. Jesse hlustar oftast á takftasta þýska tónlist á borð við Kraftwerk og Rammstein og Lisa hlustar á podkast með kjarneðlisfræðiprófessornum Walter Lewin, eða kannski lotukerfislag Tom Lehrers.

Ég er ekki frá því að þetta sé það sem koma skal. Ég skammast mín næstum fyrir allar mínar heiðarlegu tilraunir til að vera tilfinningavera í þessum bransa, þegar þetta tvennt, tilfinningar og kynlíf, á augljóslega enga samleið.

Dr.Curly McLaughlin

5 Comments:

At 1:22 AM, Anonymous Anonymous said...

Mikið er ég glaður að fleiri eru á sömu línu og maður sjálfur. Á árum áður gekk ég sligaður af samfélagsþrýstingi sem bauð að ég sýndi tilfinningar sem ég hreinlega átti ekki til, en alllangt er síðan ég og mín fundum ljósið og hættum öllum látalátum.

Eftir áralangar tilraunir hefur frilla mín komist að því að hún nýtur sín best við gagnfróun okkar hlusti hún samtímis á sveitina fræknu, GCD, flytja lagið um Mýrdalssand. Sjálfur fæ ég einna mest út úr því að lesa stefnuskrá Framsóknarflokksins og hlusta samtímis á Nylon: Þetta tvennt blandast saman í svo fallega neind, og skilur eftir algjört holrými fyrir líkamlega skynjun að eigna sér öll taugaboð.

Bestu kveðjur frá Fjósum.

Þinn, Njálgur

 
At 11:08 AM, Anonymous Anonymous said...

þín
kanaría
heilsar
og hlakkar
til að hitta þig að nýju.

skrifa skrifa skrifa

Bryndis

 
At 6:20 PM, Anonymous Anonymous said...

Sá maður sem getur stundar árangursríka sjálfsfróun um leið og hann les stefnuskrá Framsóknarflokksin og hlustar á Nylon hlýtur að vera mjög hæfileikaríkur.

Einnig sýnist mér að ef marka má bloggvini mína er Walter Lewin greinilega maður maðanna!

Skarna.

 
At 3:34 PM, Anonymous Anonymous said...

Absolutely with you it agree. In it something is also I think, what is it excellent idea.

 
At 3:07 AM, Anonymous Anonymous said...

I apologise, but, in my opinion, you are not right. I can prove it.

 

Post a Comment

<< Home