13.5.07

Nýjasta æðið grípur um sig meðal fólks í Bandaríkjunum og Japan.
Persónuleg nánd í kynlífi heyrir sögunni til. Strokur af alúð og stunur af viðurkenningu og tillitssemi eru gamalt og úrelt fyrirbæri. Loksins hefur fólk fengist til að viðurkenna að kynlíf er bara gagnkvæm sjálfsfróun og þarf ekki að þykjast lengur.
Hjónakornin Jesse og Lisa kynntu mig fyrir þessu nýja æði þegar ég var hjá þeim í mat um daginn. Alla tíð hafði Jesse átt erfitt uppdráttar í þessum málum, því að eðlisfari var hann kaldlyndur maður, með athyglisbrest og félagsfælni, en því miður afar graður maður sem þreifst á líkamlegri örvun. Þetta varð til þess að hann stundaði mest sjálfsfróun og/eða kynlíf með gleðikonum, sem þurfti ekki að hafa ofan af fyrir með brosum, kossum og koddahjali. Þetta var eilíft vandamál, þangað til hann gekk í AAA (aloof addicts anonymous). Þar kynntist hann Lisu. Saman hafa þau Lisa aukið vinsældir samtakanna á ótrúlegan hátt, þessu er jafnvel líkt við framtíðarsýn Aldous Huxley.
Nú er semsagt heitasta heitt að gera annað á meðan maður gerir það (- Þessi heimspekilega pæling er mjög svo í ætt við pælingarnar í síðustu færslu). Leitast skal við að dreifa athyglinni og vera ekki að magna upp neina gerviörvun út af faktorum eins og væntumþykju, fegurðarmati, fagurfræði aðstæðna, hugmyndafræði atburðarins, mikilvægi hans eða öðru sem gæti ruglað konkret og ásnertanlega örvun líkamans. Leitast skal við að hlusta á eitthvað, t.d. ipod, binda fyrir augun og fjarlægja allt það sem gæti haft tilfinningaleg áhrif á skynfærin. Það má borða, tala, syngja, lesa (passa verður þó að horfa eingöngu á bókina ef á að vera með augun opin en ekki bundið fyrir þau), horfa á sjónvarpið (sama á við hér) og í raun gera allt sem virðir gagnkvæmu sjálsfróunina (þ.e. hinn einstaklinginn) að vettugi.
Vinsælast hjá Jesse og Lisu er að hlusta á ipod. Þau reyndu stundum að borða eða vera í tölvunni á meðan á þessu stóð, en þá misstu þau einfaldlega áhugann - og þá er tilgangnum með þessu ekki náð. Jesse hlustar oftast á takftasta þýska tónlist á borð við Kraftwerk og Rammstein og Lisa hlustar á podkast með kjarneðlisfræðiprófessornum Walter Lewin, eða kannski lotukerfislag Tom Lehrers.

Ég er ekki frá því að þetta sé það sem koma skal. Ég skammast mín næstum fyrir allar mínar heiðarlegu tilraunir til að vera tilfinningavera í þessum bransa, þegar þetta tvennt, tilfinningar og kynlíf, á augljóslega enga samleið.

Dr.Curly McLaughlin